Ramen eriştesinin ayırt edici yönü, kendine özgü sarımsı rengidir. Bu sarımsı renk; genellikle "kansui" denen bol mineralli bir tatlı su ya da yumurtayla sağlanır. Ayrıca, ramen eriştesinde tam da bu sebepten kendine özgü bir alkalilik vardır. Ramen eriştesinin ayırt edici olmayan yönlerine gelirsek:
1. Kıvırcıktır. Bu, ramen eriştesine özgü bir özellik değildir. Pek çok noodle, az yer kapladığı için kıvır kıvır yapılır.
2. Pirinçten yapılır: Bu da ramen eriştesine özgü bir özellik değildir; udon ve pek çok Çin eriştesinde pirinç kullanılır.
İhtiyacımız olan malzemeler; kansui (Ben bu etkiyi sade maden suyu ve yumurtayı karıştırarak vereceğim), deniz tuzu (bulamadım ama yerine geçecek bir şey buldum; sonraki paragrafta açıklayacağım), pirinç ve sarımsak ezme presi.
Şu işte:
Deniz tuzu yerine ise; yer altı mineral tuzu kullanacağım. Bunun mantığını kavramak için, denizlerin suyunun neden tuzlu olduğunu bilmek gerekir. Tüm su kaynakları; saf su olarak ortaya çıkar. Bu su, fazlasıyla tatsızdır. Daha sonra, temas ettiği yüzeylerdeki mineraller çözünerek, içine giren, yaşayan canlılar tarafından bırakılan maddelerle tatlanarak tatlı su haline gelir. Ama denizlerin yüzeyinde çok fazla mineral tuzu vardır ve hepsi çözündüğünde su tuzlu hale gelir. Yani yer altı mineral tuzu ve deniz tuzu teoride çok farklı olsalar da, pratikte tamamen aynıdırlar. Bu arada; bu eykiyi kaya tuzu, sofra tuzu ve bir kaç farklı minerali karıştırarak elde etmek de mümkün.
Henüz ben de denemedim; ama birazdan girişeceğim. Başarılı olursam, aşama aşama yapımını anlatacağım. Başarısız olursam da bu yazı böyle kalacak.